मग मुरडूनि घातलें मनानें ।
थोर मारु तेथें होत असे ॥१॥
पुरे पुरे वो आतां जिणें तें केउतें ।
येणें वो पंढरिनाथें वेधियेलें ॥२॥
नचले नचले कांही करणे कामान ।
याचें पाहाणेंचि विंदान कामानिया ॥३॥
बापरखुमादेविवरा विठ्ठलासी भेटी ।
संसाराची तुटी जालीगे माये ॥४॥
थोर मारु तेथें होत असे ॥१॥
पुरे पुरे वो आतां जिणें तें केउतें ।
येणें वो पंढरिनाथें वेधियेलें ॥२॥
नचले नचले कांही करणे कामान ।
याचें पाहाणेंचि विंदान कामानिया ॥३॥
बापरखुमादेविवरा विठ्ठलासी भेटी ।
संसाराची तुटी जालीगे माये ॥४॥
Comments
Post a Comment