ज्ञानदेवांची विरहिणी - अभंग १७८

 पैल विळाचियें वेळीं ।  
 आंगणी उभी ठेलिये ।  
 येतिया जातिया पुसे ।  
 विठ्ठल केउतागे माये ॥१॥  
 पायरऊ जाला संचारु नवल ।  
 वेधें विंदान लाविलें म्हणे विठ्ठल विठ्ठल ॥२॥  
 नेणें तहान भूक ।  
 नाहीं लाज अभिमान ।  
 वेधिलें जनार्दनी ।  
 देवकीनंदना लानोनीगे माये ॥३॥  
 बापरखुमादेविवरु जिवींचा जिवनु ।  
 माझे मनिंचे मनोरथ पुरवीं कमळ नयनुगे माये ॥४॥